Boek over Adriaan Koerbagh nog eens besproken
Hier meld ik nog even dat op de website van de Stichting Jacob Campo Weyerman medeweker Peter Altena een week geleden onder de ondertitel “Geen genade voor Adriaan Koerbagh en waarom eigenlijk niet?” zijn leeservaring geeft van het boek van Bart Leeuwenburgh, Het noodlot van een ketter. Adriaan Koerbagh (1633-1669).
De titel is speels, “Descartes, Spinoza, Koerbagh: 3, 2, 1 … af!”, maar goed beschouwd té speels, want de bewering dat “Descartes het aloude triniteitsdenken vervangt door zijn dualisme” zal men bij de voorzichtige Descartes nergens vinden – die bleef theologische kwesties ver uit de buurt (alleen meende hij dat zijn filosofie een betere onderbouwing voor de onsterfelijkheid van de ziel gaf en zelfs voor de leer van de transsubstantiatie; dat was het wel zo’n beetje wat zijn wagen van uitstapjes naar de theologie betrof). Maar ja hoe kom je zonder de filosofiegeschiedenis een beetje geweld aan te doen tot een leuk aftelrijtje “3, 2, 1 … af!”?
"Een verhelderend boek, de Koerbaghbio," aldus PA.
