Erkenning voor een blog uit academische kring!
Afgelopen woensdag had Eric Schliesser een blog over "Spinoza on De Witt ("Ultimi barbarorum," Reconsidered)" [Cf.]. Ik ga op de inhoud ervan niet in, maar verwijs hier alleen naar deze noot die hij eronder plaatste:
+ If you read Dutch you should take a look at this lovely blog post.
Behalve de eervolle en ruime vermelding van dit Spinoza-blog in Henri Krop’s boek, Spinoza - een paradoxale icoon van Nederland, kreeg ik niet eerder een reactie uit academische kring op iets uit dit weblog. En nu deze erkenning door prof.dr. Eric Schliesser! Het voelt als het ontvangen van een ruime voldoende voor een masterscriptie.
Ik heb dat blog, “De leuze "Ultimi barbarorum" is een van de werken van Spinoza! Zijn kortste!,” zojuistnog eens nagelezen en ben er zelf ook nog behoorlijk tevreden over. De aanleiding ervoor was een discussie met Miriam van Reijen die vond dat te automatisch door iedereen maar werd aangenomen dat Spinoza met die leuze passioneel z’n woedende verontwaardiging toonde, terwijl bij de brenger van het nieuws, Leibniz, daarover niets te vinden was. Dat werd voor mij aanleiding er eens over na te denken en vooral allerlei informatie erover na te trekken. En dat leidde dus tot die “lovely blog post.”
[Het lijkt misschien nog zeer onspinozistisch om voor die erkenning gevoelig te zijn, maar dat valt wel mee: als je je er niet teveel door laat bepalen - ik dóe het er niet om...]
