Paul Wienpahl (1916 - 1980) Filosofie: een discipline die bevrijdt - The Radical Spinoza

Aangezien ik over het schitterende boek, The Radical Spinoza, van Paul Wienpahl wil schrijven, breng ik eerst een blog over wat ik van en over deze Wienpahl vinden kon.

Paul Wienpahl was hoogleraar filosofie in Los Angeles en Santa Barbara. Hij was geboren op 6 maart 1916 in Rock Springs, Wyoming, ging later naar Los Angeles, bezocht daar de University of California, Los Angeles (UCLA), ontving er zijn B.A. magna cum laude. Na zijn M.A. bracht hij tijdens WO II vier jaar in het leger door uiteindelijk als kapitein in een tank-eenheid in Europa. Daarna ging hij terug naar de UCLA voor z’n Ph.D. In 1941 trouwde hij met Janet Elizabeth Ward met wie hij twee kinderen kreeg. Na een jaar gedoceerd te hebben aan de UCLA en een jaar aan de New York University, ging Paul Wienpahl als assistant-professor naar de University of California in Santa Barbara. Hij leverde grote bijdragen aan het idee van vrije educatie en tot dat van filosofie als een discipline die bevrijdt.

In 1957 ontving hij de aan de UCSB ingestelde prijs “opening new intellectual and cultural vistas to undergraduate students.” In 1960 en van 1963 tot 1966 was hij voorzitter van de Afdeling Filosofie, in 1961 was hij vice president van de American Philosophical Association Pacific Division. In 1966-67 was hij directeur van de UC Education Abroad Study Center aan de Chinese University in Hong Kong. Daarnaast had hij nog enige functies gehad, maar vooral had hij een warme en blijvende relatie met zijn studenten.

Op 1 maart 1980 overleed hij plotseling vijf dagen voor hij 64 jaar zou worden. Hij had met succes gepubliceerd, belangrijke bijdragen geleverd aan de onderwijsontwikkeling en was een ‘exceptionally successful teacher’. Dit komt ook tot uitdrukking in de Wienpahl Prize for Excellence in Teaching die zijn universiteit instelde, een prijs die jaarlijks wordt toegekend aan een student die uitblinkt in onderwijsvaardigheid.

Hij schreef studies over Frege en Wittgenstein, over existentialisme, over Zen Buddhisme en over Spinoza. Naast ongeveer 40 artikelen zijn vooral zijn drie boeken te noemen: The Matter of Zen, Zen Diary, en The Radical Spinoza. Dit waren geen boeken die alleen maar uit boeken ontstonden. Voor zijn studie over het existentialisme leefde hij een jaar in Frankrijk. In Japan verbleef hij in een Zen-tempel en studeerde hij onder een Zen-meester; en als grondslag voor zijn Spinoza-studie, completeerde hij zijn eigen vertaling in het Engels van Spinoza’s werken. Al Wienpahl's werk werd geleid door een radicaal empirisme, een ervaren dat hij meer en meer als een soort van mystiek ging zien.

Uit zijn In Memoriam, waaruit ik het voorgaande nam, tenslotte: “He was passionately dedicated to the world of ideas, most particularly to philosophy. He was up long before the sun, writing for hours in his hilltop study. For him, philosophy was a scholarly discipline but, much more importantly, it was a spiritual discipline of personal liberation.” [van hier]

De boeken van Paul Wienpahl

Bekijk de afbeelding op ware grootte

 

   

The matter of Zen; a brief account of zazen, 1964

 

 


Zen diaryZen Diary
. New York, NY: Harper & Row, 1970. First Edition Hardcover. 8vo. xii + 244 pp. [A rare autobiographical account of the day-by-day practice of Zen Buddhism in a Japanese monastery.]

 

 

         
The Radical Spinoza
.
New York University Press, New York, 1979. xiii, 281 p.

 

Enige artikelen van Paul Wienpahl

P. Wienpahl, “Spinoza and Mental Health”, in Inquiry, XIX (1972), pp. 64-94; Abstract With the proviso that Spinoza's concerns were philosophical, not medical, we examine the Ethics with a view to bringing out those aspects of it which are of import for mental health. We find that the Ethics surrounds the idea that man can be egoless in the Buddhist sense of that term. This concept provides a criterion of mental health. Further, according to Spinoza's theory of the Affections, those which are passive include some which are based on pain. These he 'enumerates among the diseases'. And for them he provides, in Part V, specific 'remedies'. This in turn leads him to equate 'Mental Freedom or beatitude' with a 'healthy Mind'. We thus have in Part V additional possible criteria of mental health. Finally, there is the suggestion that philosophy for Spinoza was a kind of therapy.' [hier]

Paul D. Wienpahl (1950). Frege's Sinn Und Bedeutung. Mind 59 (236): 483-494.

Wienpahl, Paul: On translating Spinoza. In: Speculum spinozanum 1677-1977.  Edited by Siegfried Hessing, with a foreword by Huston Smith. - London [e.a.] : Routledge & Kegan Paul, 1977 [1978]: 495-524.

Paul Wienpahl: An unorthodox lecture. In: Manas, Vol IX, no 24, 13 june 1956

Paul Wienpahl: An unorthodox lecture. In: Manas, Vol XIV, no 34, 23 aug. 1961

Paul Wienpahl: Spiritual values in a scientific age. In: Manas, Vol XIX, no 17, 27 april 1966

Tot slot een heel mooie en enthousiaste review over The Radical Spinoza van een van zijn leerlingen: 

If you want to understand living, read Spinoza. If you want to understand Spinoza, read Wienpahl. It is that simple. Few writers have understood living better than Spinoza, and I know of no one who understood Spinoza better than Wienpahl. Wienpahl's book, like it's subject, is not simple. But it is rewarding beyond measure.

The Radical Spinoza has nine chapters and an appendix. Chapters 1-3 provide historical, biographical, and philosophical background for the core chapters. These are chapters 4-9, and they treat the core concepts in Spinoza's thought: unity (God), attributes (non-dualism), egolessness (connections with Zen Buddhism, and - in my view - Taoism), understanding (the highest form of knowing), human servitude, and human freedom. The appendix contains Spinoza's Ethic in "skeleton" form, with Wienpahl's own careful (and accurate) translation. The English is on one side, with the Latin on the other.

Wienpahl was a professor of mine at UCSB, and he was an inspirational teacher. His lessons have stayed with me all of my life, and reading The Radical Spinoza was not only a "walk down memory lane", but a re-introduction to the great man's understanding. All in all, a treat. Highly recommended.
Customer review – David R. Cross [te vinden op Amazon]

 

In het volgende blog schrijf ik over wat ik van zijn Spinoza-boek vind.

Reacties

De titel van Wienpahl's boek, THE RADICAL SPINOZA, intrigeert mij. Wienpahl zelf trouwens ook, omdat hij ook nog twee boeken over ZEN schreef en er m.i. inderdaad een sterke inhoudelijke overeenkomst is tussen Spinoza, Mahayana en Zen. Het wordt mij echter uit deze blog niet duidelijk, in welk opzicht hij Spinoza als een radicale filosoof ziet. Ik heb het vermoeden dat diens politieke theorie geheel buiten het vizier blijft. Nu is dat natuurlijk niet de enige manier om radicaal te zijn (een andere is bv: een natuurlijke verklaring te geven van alle vormen van godsdienst), maar als de Wienpahl, die je promoot, zo bijzonder is, wil ik dit toch weten.

Het is niet zozeer dat Wienpahl met een volstrekt nieuwe Spinoza-benadering komt - het is zijn begrijpen en manier van uitleggen van Spinoza die ik zo bijzonder vind. Er is bij hem weinig plaats voor het politieke bij Spinoza (het gaat hem om de TIE en de hoofdlijnen van de Ethica). En Wienpahl gaat ervan uit dat het Spinoza uiteindelijk ook niet om de (natuur)wetenschap ging, maar dat het hem ging om het overbrengen van inzicht in de samenhang van alles met het Ene Zijn. Het radicale van Spinoza zit 'm voor Wienpahl in het volstrekt immanente bij Spinoza (hoewel hij die term niet gebruikt). Spinoza gebruikt de taal van godsdienst, van theologen en zelfs van mystici, maar geeft daaraan een uitleg en betekenis, waarbij alles EEN eenheid, EEN natuur blijft - er is geen bovennatuur. Wienpahl heeft dan ook geen enkele moeite met de derde of intuitieve kensoort van Spinoza, waarbij elk onderscheid tussen denken en uitgebreidheid, tussen subject en object, wegvalt in een wijze van kennen waarbij cognitie en (actieve) affectie totaal EEN of versmolten zijn: in de Amor Dei Intellectualis (die uiteraard even immanent is als alles bij Spinoza). Ik denk dat ik binnenkort nog een blog aan dit laatste aspect bij Wienpahl wijd.