Spinoza: baken van zekerheid in een zee van onzekerheid
Op een vorig blog (waarin o.a. over Spinoza's als te gesloten ingeschat systeem, en mogelijk te grote zekerheid aan de orde was) is dit boek, dat sinds een week in de schappen ligt, misschien een goed antwoord. Het lijkt me wel wat - gezien de creatieve auteur.
Ariel Suhamy: La Communication du bien chez Spinoza. Garnier [Éditions Classiques], 2010
In this study, Spinozism is regarded not as an imperiously closed system, but as a philosophy of necessity and certitude in face of uncertainty and contingency.
Het is het boek van de schrijver over wie ik op 9 juli 2008 al een blog had, n.l. over zijn boekje Spinoza par les bêtes.
Ariel Suhamy studeerde filosofie aan de École Normale Superieure in Parijs en aan de universiteit de Sorbonne, behaalde z'n doctorsgraad in de filosofie, waarin hij enige jaren les gaf en besteedde vervolgens zijn tijd aan journalistiek en schrijven.
Op 19 maart 2009 trad hij op in Spinoza redux II bij Castrum Peregrini in Amsterdam over: Tolerance towards animals: up to what point?
Daarvan is een fraai verslag gemaakt.
[Zie hieronder een van zijn boeken en hier zijn al zijn boeken te zien]
