Waar Spinoza de frase 'amor Dei intellectualis' waarschijnlijk vandaan had
Naar aanleiding van het vorige blog op zoek naar meer over Al-Farabi en Spinoza, stuitte ik op het volgende.
%2c_Spinoza_and_Medieval_Jewish_Philosophy.jpg)
Warren Zev Harvey laat in zijn bijdrage, “Ishq, Hesheq, and
Amor Dei Intellectualis” aan Steven Nadler (Ed.), Spinoza and Medieval Jewish Philosophy [Cambridge University Press,
2014 - cf. blog] zien hoe Spinoza zijn ‘amor Dei intellectualis’ in
overeenstemming met Arabische en Hebreeuwse termen uit de late Middeleeuwen muntte.
Sterker nog, hij laat in een Postscriptum zien langs welke weg Spinoza hoogstwaarschijnlijk kennis moet hebben genomen van deze notie.
De filosoof in de voetsporen van Maimonides, Rabbi Abraham Shalom (d. 1492) hanteert in zijn Neveh Shalom (Huis van de Vrede) zonder verwijzing overigens woorden van Rabbi Abraham Abulafia (1241 - na 1291) in zijn boek Or ha-Sekhel (Het Licht van het Intellect), te weten ahabah elohit sikhlit (intelectuele goddelijke liefde) dat in het Latijn te vertalen is als amor Dei intellectualis. Het manuscript van Abraham Abulafia zal Spinoza hoogstwaarschijnlijk nooit onder ogen hebben gehad, maar van het boek van Abraham Shalom kan hij heel goed kennis hebben genomen. Dit was n.l. een populair filosofisch werk dat in 1575 in Venetië in druk was verschenen. Dit kan Spinoza dus heel goed gelezen hebben. Hier verwijs ik graag naar dat Postscript dat books.google laat lezen. Het gaat slechts om twee bladzijden tekst. Een fascinerende tekst.
