Kees Schuyt's "Spinoza en de vreugde van het inzicht" verschijnt vijf jaar later
Morgen, 1 februari 2017, zal bij Athenaeum Boekhandel in Amsterdam om 17:00 uur de presentatie plaats hebben van het boek van Kees Schuyt, Spinoza en de vreugde van het inzicht [cf.]
Het was vijf jaar geleden al aangekondigd [cf. blog], maar verschijnt nu dan bij Uitgeverij Balans. Vier dagen geleden zette de uitgeverij op Youtube een uitleg van Schuyt op zijn boek, met daarbij deze toelichting:
"Spinoza lezen blijft lastig, maar Kees Schuyt presenteert niet de zoveelste inleiding in het denken van Spinoza (1632-1677), maar hij doet verslag van de persoonlijke, vijfentwintig jaar durende zoektocht om de vaak moeilijke thema’s van Spinoza onder de knie te krijgen. Met zijn behandeling van alle geschriften, in chronologische volgorde, brengt Schuyt een prachtig beeld van Spinoza naar voren als een consequent filosoof van de vrijheid.
Aan de hand van goed gekozen citaten wordt een aantal vaak als moeilijk beschouwde raadsels van Spinoza’s filosofie systematisch uitgelegd en ontrafeld. Bestaat er een bestaansdrang, Spinoza’s conatus, die mensen voort doet leven, ook onder de meest bittere omstandigheden? Is kennis en inzicht gradueel van aard? Hoe verhouden vrijheid en determinisme zich tot elkaar? Was Spinoza echt van mening dat ‘het kwaad niet bestaat’? Hierbij gaat Schuyt kritiek op enkele denkbeelden van Spinoza zelf of van hedendaagse bewonderaars niet uit de weg.
In een tijd van turbulente politieke emoties voert Schuyt een slotpleidooi om via Spinoza’s filosofie meer te begrijpen van de wereld en van het eigen leven. Spinoza’s filosofie is altijd actueel voor wie zich interesseert voor vraagstukken als ‘het doel van de staat’, voor veiligheid, voorspoed, vrede en vrijheid (de vier V’s van Spinoza); voor vrijheid van denken en spreken, evenzeer als voor persoonlijke vrijheid en morele verantwoordelijkheid."
Lees verder...Spinoza was weer op de buis
Uit diverse tweets had ik het al begrepen [deze en deze b.v.] en inderdaad is voorbije zondagmiddag 29 januari 2017 door de EO op NPO2 de film Spinoza, een vrije denker weer een keer uitgezonden. De film is nu 4x op de tv te zien geweest. Had ik het eerder gehoord of gezien, dan zou ik er vooraf op geattendeerd hebben. De film is weer een tijdlang hier op NPO2 te zien.
Still uit de film - merkwaardige scene: Wiep van Bunge mag wel naar het Vaticaanse Ethica-manuscript kijken, maar er niet over praten, b.v. niet vragen naar hoe het in de Vaticaanse Bibliotheek terecht is gekomen...
Home Academy komt met CD Box met colleges van Maarten van Buuren over de filosofie van Spinoza
Na de box in 2011 met colleges van Wiep van Bunge over “Spinoza en tijdgenoten” [cf. blog] verscheen zojuist bij Home Academy Maarten van Buuren's “hoorcollege over het gedachtegoed van Nederlands grootste denker:” De filosofie van Spinoza [4 uur en 39 minuten], colleges die hij gaf aan het Amsterdamse Cultureel Studentencentrum Crea.* [Cf.]. Ik meld dit hier slechts, beluisterde ze niet en heb er dus geen mening over.
Hier een stukje uit H6. “Denken is kritisch denken.” De aanbeveling die hij daarin doet je bij alles af te vragen "klopt het eigenlijk wel" is uiteraard ook van toepassing op wat Van Buuren in deze colleges biedt.
*) Ik weet niet of het gaat om opnamen die gemaakt zijn van deze in het najaar van 2016 aan Crea gegeven vijf lezingen over Spinoza: wegen naar de vrijheid.
Anthony Gotlieb over de TTP (en Spinoza’s God)
Elke week brengt de website Five Books - The best books on
everything - een interview waarin een schrijver of wetenschapper zijn of haar
aanbevolen vijf boeken toelicht. Zo verwees ik al eens in een blog naar zo’n interview dat door Anthony Gotlieb werd
gedaan met Jonathan Israel en in een blog over de door Rebecca Goldstein aanbevolen vijf Best
Philosophical Novels; zij werd door Nigel Warburtonz geïnterviewd. Nu zie ik
vandaag (op Spinoza
Now) dat in op 7 mei 2009 zo’n interview op Five
Books werd geplaatst waarin “Anthony Gottlieb recommends the best books on
God.” Het eerste boek dat hij aanbeval was de Tractatus Theologico-politicus. Dat deel van het interview neem ik
hier over.
Hoe de burgemeester van Amsterdam uitkijkt op het Spinoza-beeld
Dat het nu n.a.v. het bericht over zijn ernstige, mogelijk ongeneeslijke ziekte (uitgezaaide longkanker) is die Eberhard van der Laan in een brief aan de Amsterdammers meedeelde, waardoor we gisteren in het NOS Journaal van 20:00 uur te zien kregen hoe hij vanuit zijn werkkamer uitkijkt op het Spinoza-beeld - een bevoorrechte positie!
De brief is ook op de website van de gemeente A'dam geplaatst. Hopelijk vindt hij steun in het gedachtegoed van Spinoza.
Het jodendom dat nog in Spinoza te vinden is
Het vorige blog kon ik brengen door de dingen die ik tegenkwam ter voorbereiding van dit blog dat ik maak nadat ik weer eens het boek las van Rebecca Goldstein, De onbekende Spinoza [Uitgeverij Atlas, Amsterdam, 2007 (oorspr. Betraying Spinoza, 2006)]. Ik besprak het op 03-11-2007, op 17-02-2009, en op 28-10-2014. Deze vierde lezing brengt mij tot dit blog, waarin ik wil betogen dat verdergaand dan Rebecca Goldstein aantoont, er nog joodse aspecten in Spinoza aan te wijzen zijn.
[1] Voor Steven Nadler (met wie ik het dus niet geheel eens ben) was Spinoza – zo is te lezen in zijn Spinoza. A Life - volkomen losgeraakt van het jodendom. Hij was wel als jood geboren en opgevoed, maar had er niets meer mee te maken – voelde zich er na zijn vertrek (na zijn uitstoting) niet meer bij horen. Als hij in de TTP over de joden (de Hebreeën) schrijft, heeft hij het over ‘ze’, nooit over ‘we’. Deze positie horen we hem ook innemen in dit interview (vanaf ca. 10:00) dat op 17 april 2014 werd uitgezonden door het Luxemburgse Minerva [cf. blog].
Lees verder...
Steven Nadler heeft weer een boek over Spinoza in de maak
Hier en daar is een aankondiging te vinden van het volgende boek dat al in mei 2016 zou verschijnen, maar er nog niet is:
Steven Nadler, Spinoza and the Transformation of Jewish Rationalism: Reason and Happiness. Cambridge University Press, [31 May 2016 vlgs Bookdepository en books.google; Amazon geeft nog geen datum en CUP geeft nog helemaal niets].
In de laatste alinea van het door Steven Nadler geschreven hoofdstuk 8. "Virtue, reason, and moral luck: Maimonides, Gersonides, Spinoza,"in: Steven Nadler (Ed.), Spinoza and Medieval Jewish Philosophy, Cambridge University Press, 2014, p. 152 - 176, komen we - daar wijst google.books ons op - de passage "transformation of Jewish rationalism" tegen. Ik haal die slotalinea hier naar binnen: ze geeft een idee van wat hij bedoelt.
Lees verder...
Een Spinoza-animatie van Diego Levy
Diego Levy, fotograaf en filmmaker, geboren in 1973, wonend en werkzaam in Buenos Aires, verdiepte zich in Spinoza en maakte over hem deze animatie die hij ca. een maand geleden op vimeo plaatste. Zie méér van deze animaties van hem op vimeo.com/user3841761 -www.diegolevy.com. Hij maakt, zoveel is duidelijk, ijverig gebruik van het Argentijnse beeldverhaal uit2007 van Axel Cherniavsky (tekst) en Enrique Alcatena (illustraties), Spinoza Para Principiantes, [Spinoza voor beginners, cf. blog] en je kunt je afvragen of hij zich nog wel verder in Spinoza verdiepte, dan hij aan kennis uit dit boek opdiepte.Stan Gielen, voorzitter NWO, omarmt Spinoza
Prof. dr. C.C.A.M. (Stan) Gielen is sinds 1 januari 2017 voorzitter van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO), de organisatie die jaarlijks de Spinozapremies toekent. Hij omarmt hier het Spinoza-beeld dat kunstenaar Richard de Vrijer uit Delft voor de NWO maakte. De ontvangers van de Spinozapremie ontvangen een kleine replica van dit beeld.
Meer Info bij NWO. Foto: uitsnede uit foto bij deze tweet.
Lees verder...
Spinoza en compassie – verwaarloosd aandachtspunt van Spinoza´s sociale theorie
In de reader, als ik die zou mogen samenstellen m.b.t.
Spinoza’s Sociale Theorie[cf. vorige blog], zou zeker ook een artikel dienen te worden
opgenomen over Spinoza´s opvattingen over het
sociale contract. Ik denk daarvoor aan:
Don Garrett, “Promising” ideas:
Hobbes and contract in Spinoza’s political philosophy. In: Yitzhak Y. Melamed
& Michael A. Rosenthal (eds.), Spinoza's
'Theological-Political Treatise': A Critical Guide. Cambridge University
Press, 2010, pp. 192 - 209 [PDF]
Voorts zouden zeker aan de orde moeten komen de sociale aspecten van de taalontwikkeling, zoals Lev S. Vygotsky, over wie ik onlangs weer twee blogs had, die vanuit Spinoza ontwikkelde [cf. blog]. En zeker een artikel over Spinoza over opvoeding en onderwijs [cf. daarover dit blog]
Ook hoort daarin een artikel (de reader begint
langzaamaan gestalte te krijgen) over Spinoza
en compassie ofwel – daar de term compassio (mededogen, medeleven, medelijden)
bij Spinoza in het geheel niet voorkomt, maar ‘t begrip en ‘t verschijnsel wel
- vergelijkbare termen als: sympathia, commiseratio, misericordia. Als naast compassio ook het woord comactio zou bestaan, zou Spinoza dat naar
mijn overtuiging zeker gebruikt hebben.
Recente studies over Spinoza's sociale theorie (en de relatie 'wijze – menigte')
Naar mijn indruk is er de laatste jaren, vooral sinds de boeken van Michael Lebuffe (From Bondage to Freedom: Spinoza on Human Excellence, 2007) Matthew Kisner (Spinoza on Human Freedom. Reason, Autonomy and the Good Life, 2010), Andrew Youpa (2010), en Matthew Kisner & Andrew Youpa (Eds.) (Essays on Spinoza's Ethical Theory, 2014) die alle vooral het accent leggen op de ethische kant van Spinoza’s filosofie ofwel Spinoza’s ethische theorie, meer aandacht gekomen resp. aan het komen voor Spinoza’s sociale filosofie. Zo worden concepten als ‘de wijze’ of ‘de vrije mens’ (en zijn relatie tot de menigte), individuatie (als transindividuatie) en ‘relationele autonomie’ opnieuw doordacht.
Werd in het verleden sterk op de individuele kant van de Ethica gewezen (de conatus en het pogen tot zelfbehoud van elk individu), de laatste tijd zie je
veel meer aandacht ervoor dat Spinoza juist ook voor dit pogen om in z’n bestaan te volharden en vrij en
wijs te worden, alle aandacht heeft voor het hebben van (juiste) relaties. Ook
de wijze kan niet zonder anderen, zonder de samenleving.
Ik wijs hier op enige recente artikelen die ik de laatste
tijd tegenkwam en die ik, als ik een reader over Spinoza’s sociale theorie zou
mogen samenstellen, daarin zou willen opnemen. Aanbevolen dus.
Parijse studiedag over de TTP foldert met de St.-Bavokerk te Haarlem
Volgende week vrijdag, 27 januari 2017, wordt aan het IEA, L’Institut d’études avancées de Paris, een studiedag gewijd aan de Tractatus Theologico-politicus. Het is de 3e in een reeks van vier van zulke studiedagen die Pierre-François Moreau en Francesco Toto (e.a.) organiseren over Spinoza’s TTP. De eerste bijeenkomsten vonden plaats op 20 en 21 december in Rome. De tweede en de derde vinden respectievelijk plaats in Parijs (27 januari 2017) en in Lyon (4 en 5 april 2017). Hier het programma van de bijeenkomst volgende week in Parijs. Op affiche en flyer wordt een afbeelding gebruikt die niet wordt toegelicht.
Daarom laat ik hier weten dat gebruik is gemaakt van het schilderij De Grote Markt met de Grote of St.-Bavokerk te Haarlem, dat in 1696 werd geschilderd door Gerrit Berckheyde (Haarlem 1638 - Haarlem 1698) en dat te vinden is in het Frans Hals Museum.
Fokke Akkerman (1930 – 2017) is vrijdag 13 januari overleden
Morgen, vrijdag 20 januari 2017
zal te Groningen de uitvaartplechtigheid en de crematie plaats hebben van deze neolatinist en Spinoza-vertaler, ja grote Spinoza-geleerde, die op de leeftijd van 86 jaar overleed.
Op de website van het Neolatinistenverband verscheen het door Piet Steenbakkers geschreven levensbericht van Fokke Akkerman Ik neem het hierna over. Hier eerst het overlijdensbericht:
Herlezen van "Spinoza" van Steven Nadler…
…was me een waar genoegen. Ik las
het voorbije dagen voor de derde maal in z’n geheel. Ik las de vertaling door
Hans van Zetten, die eerst bij Atlas en later bij Olympus werd uitgegeven. De
tweede maal was, zo blijkt uit dit blog van 28-05-2008, alweer bijna negen jaar geleden. De
eerste maal was tien maanden daarvoor. Met de eerste keer dat ik het las, had
ik het doel om materiaal te verzamelen voor mijn beslissing of ik wel of niet
deel wilde nemen aan een cursus, waarin de TTP gelezen zou worden. Ik aarzelde
daar toen over (zoveel Bijbel en zoveel God, wilde ik dat nog wel?), maar door
dit boek wist ik zeker dat ik méér van en over Spinoza te weten wilde komen.
Het verslag van die eerste lezing en hoe die tot mijn beslissing leidde, deed ik
op een website die al jaren niet meer bestaat (van voor ik met Spinoza.blogse
begon) - leek verloren, maar kon ik terugvinden via Internet Archive. Hoewel
dat stuk eigenlijk alleen voor mijzelf nog interessant is, heb ik het hier
een nieuw plekje op internet gegeven. Ik sta ervan te kijken hoeveel ik -
zonder nog iets van Spinoza zelf gelezen te hebben – al over hem wist te
schrijven. Dat kwam door deze intellectuele biografie van Nadler.
Nadler’s Spinoza. A Life verscheen in 1999. Het werd en wordt -terecht m.i. - door velen als
dé standaardbiografie van Spinoza gezien, en dat is het nog steeds.
Waarom ik denk dat het 'Graat-Spinoza'-schilderij een vervalsing is
Sinds mijn blog van 30 december, “2016 bracht én een nieuw
Spinoza-schilderij én twijfel erover,” waarin ik schreef: “[Ik] meng mij niet
meer in de discussie,” bleef de kwestie (authentiek 17e eeuw of
vervalsing?) mij bezig houden en mijn nadere overwegingen doen mij besluiten om
toch nog eens een knuppel in het hoenderhok te gooien.
In mijn “Open brief aan de eigenaar van het 'Graat-Spinoza'-portret” in het blog van 23 mei 2016, was ik de eerste die – juist door de grote gelijkenis met de bekende portretten (Wolfenbüttel en Opera] – in het openbaar uitsprak "dat serieus rekening met een vervalsing moet worden gehouden." Daarop is, behalve met weerleggingsreacties door Constant Vecht, jammer genoeg niet door anderen gereageerd.
In dit blog wil ik de nadruk leggen op één aspect dat – naast de hoogst opvallende gelijkenis – bij mij de overtuiging doet postvatten dat we hier zeer waarschijnlijk met een vervalsing te maken hebben, en dat is: de spiegelbeeldigheid van het zgn. ‘Graat-Spinoza’-portret.
Lees verder...Spaanstalige online Spinoza-Studiekring
Alfredo Lucero Montaño uit Tijuana in
Mexico die, zoals ik vaker meldde, een website verzorgt, waarop hij regelmatig oorspronkelijk
Spaanse of in het Spaans vertaalde teksten uit de secundaire Spinozaliteratuur
brengt: Spinozianas, liet mij weten, dat hij samen met anderen een internet Spinoza
Studiekring begonnen is:
Círculo de Estudios Spinozianos
Zie ook dit blog van 04-10-2016 over een bibliografie die hij
samenstelde: “Spinoza en Mexico. 1952-2016.”
Steven Nadler’s "Spinoza. A Life" staat op internet
Gisteren besloot ik de Spinoza-biografie van Steven Nadler weer
eens te lezen. Het is zo’n rijk boek, waarvan het nuttig is het om de zoveel
tijd te herlezen. Ik bezit het in de Nederlandse vertaling die verscheen bij uitgeverij
Olympus. Nadat ik het eerste hoofdstuk uit had, wilde ik iets nader
uitzoeken via Google, waarover ik nog kom te bloggen. En zie, als bijvangst
ontdekte ik dat de digitale versie van Spinoza.
A Life op internet staat! Dat geef ik hier even door. Ik denk dat de meeste
bezoekers van dit blog wel een exemplaar in de kast hebben – in de originele
taal of in vertaling. Maar het is altijd handig ook een digitale versie in huis
te hebben.
Bijna twee jaar geleden, in febr. 2015, heeft iemand enige tientallen
biografieën van marxistische en radicale filosofen geüpload [cf.] en
daaronder ook
Steven Nadler,
Spinoza. A Life (1999) [PDF]
Lev Semyonovich Vygotsky (1896 - 1934) probeerde Spinoza toe te passen [4]
Aan het eind van het blog wijs ik op een recente uitgave waarin geprobeerd wordt het werk van Vygotsky te voltooien. Hier wijs ik nog eens op het in het vorige blog vermelde zeer deskundige artikel van Giovana
Reis Mesquita dat een heel goed beeld geeft van hoe Vygotsky het individu ziet
als opgebouwd uit interacties van de eigen activiteiten te midden van de
culturele context. In deze relaties verwerft het subject de specifieke
instrumenten van taal en denken dat hem of haar in staat stelt te handelen in
de wereld op een verdergaande manier dan (voorbij aan) de informatie die
hij/zij van zijn zintuigen ontvangt. Vygotsky ziet een dialectische relatie
tussen denken en taal. Eerst is er denken, maar het verwerven van
taalvaardigheid veroorzaakt op zijn beurt een diepgaande verandering in het
denken. Zo ontwikkelt zich de psyche en z’n hogere mentale functies via dit
bemiddelingsproces van de taalverwerving. Dit speelt zich vooral op de
kinderleeftijd af (Vygotsky schreef dan ook veel over ontwikkeling van
kinderen), maar is een altijddurend proces. Cf.
• Giovana Reis Mesquita (Universidade
Federal da Bahia, Salvador, Brasil), “Vygotsky and the Theories of Emotions: in
search of a possible dialogue.” In: Psicologia: Reflexão e Crítica, vol.25 no.4
Porto Alegre 2012 [geheel te lezen cf.].
Aanbevolen.
Heel andere informatie vinden we bij Andrey Maidansky. Hij gaf in zijn
artikel
• Andrey Maidansky, “The Russian Spinozists” [in: Studies in East European Thought, September 2003, vol. 55, no. 3,
pp. 199-216 cf.] een uitvoerige en zeer informatieve paragraaf over Vygotsky [te
vinden op zijn site]. Ik neem
die paragraaf hierna in z’n geheel over - zonder de eindnoten [als u de noten aanklikt
komt u op zijn site, reist u dus even naar Rusland]. Het voordeel is dat de
Spinoza scholar Maidansky in zijn artikel méér van Spinoza behandelt.
Daarbij vermeld ik ook dat hij (zo is te zien in de Duitse Spinozabibliografie)
enige jaren later tevens nog schreef:
• Vygotsky – Spinoza: dialog skvoz' stoletija [Vygotsky - Spinoza: a
dialog through centuries], in: Voprosy filosofii [The Problems of Philosophy]
10 (2008), 116-127
Lev Semyonovich Vygotsky (1896 - 1934) probeerde Spinoza toe te passen [3]
Vandaag zeven jaar geleden, op 10 januari 2010 dus, had ik twee blogs over Lev Vygotsky [cf. 1 & 2]. De laatste tijd heb ik mij weer eens met deze intrigerende, jong overleden Sovjet-psycholoog bezig gehouden en ontdekte op internet waardevolle teksten die er zeven jaar geleden nog niet waren of nog niet door mij waren ontdekt. Het werd aanleiding om een blog toe te voegen.
De aanleiding dat ik me weer eens met Vygotsky bezig hield was dat ik in Studia Spinozana #8 het artikel las van
• Alexandre Métraux, “Die zerbrochene Psychophysik: Anmerkungen zu Lev Vygotskijs Spinoza-Rezeption,” [in Studia Spinozana 8 (1992) [thema: Spinoza's Psychology and Social Psychology] Würzburg: Königshausen & Neumann, [1994], p. 191-208]
Métraux schrijft dat we eigenlijk niet weten waar en hoe Vygotsky tot zijn Spinoza-studie kwam. Kreeg hij het van huis uit mee of tijdens zijn studie? “Jedenfalls erwählte Vygotskij Spinoza zu seinem ständigen gedanklichen Begleiter und imnneren Gesprächspartner.” (p. 194)
Lees verder...In mei zal Spinoza's 'Ethics': A Critical Guide verschijnen
Eind dit jaar 340 jaar geleden verscheen de Opera Posthuma met daarin onder meer Spinoza’s hoofdwerk de Ethica. Zoals bekend een bepaald niet eenvoudig boek waarover dan ook al heel wat inleidingen en gidswerken verschenen zijn.
In 2008 of wellicht al eerder kreeg Michael Della Rocca de opdracht van Oxford University Press (OUP) om de hoofdredactie te voeren voor The Oxford Handbook of Spinoza [cf. blog]. Vanaf sept. 2013 kwamen de al gerede artikelen bij OUP online te staan, waar intekenaren er al kennis van kunnen nemen, maar een aankondiging van verschijnen is er nog altijd niet. De voorbereidingen lijken dus minstens zo’n tien jaren in beslag te nemen. Wel is er in allerlei reeksen bij OUP aandacht voor Spinoza: cf. blog "Spinoza in Oxford Studies in Early Modern Philosophy;" en het blog “Spinoza in de serie Oxford Philosophical Concepts.”
Bij de Cambridge University Press lijkt het allemaal wat voortvarender te gaan. In het blog van 2 jan. 2016 kon ik de komst melden van een nieuwe kritische gids voor de Ethica en later dat jaar zette Yitzhak Melamed zijn : Editorial Introduction van wat toen nog heette The Cambridge Critical Guide to Spinoza’s Ethics op academia.edu. Later bleek op Philpapers dat het boekwerk de titel zou dragen: Yitzhak Y. Melamed (ed.), Spinoza's ‘Ethics': A Critical Guide. Cambridge University Press (2017). En zo staat inmiddels ook op de CUP-website dat als “Part of Cambridge Critical Guides”, gepland voor mei 2017, zal verschijnen: Spinoza's ‘Ethics' [Hardback $ 99.99}. De cover staat er nog niet, maar die zal er gelijk uitzien als alle andere in de Cambridge Critical Guides, zoals die van Spinoza’s Theological-Political Treatise, waarvan Melamed en Rosenthal de redactie deden (aan de hand daarvan heb ik de cover hieronder alvast geconstrueerd).
Lees verder...Moira Gatens’ knappe samenvatting van waar het Spinoza om ging
Graag citeer ik hier een passage uit de inleiding van Moira
Gatens (ed.), Feminist Interpretations of
Benedict Spinoza [Penn State Press, 2009] waarop ik gisteren via books.google
stuitte en die ik als een fraaie bondige samenvatting van Spinoza ervoer en
daarom hier graag doorgeef. Het gaat om deze passage op de pagina’s 7 en 8 van
de Introduction:
Spinoza speelt belangrijke rol in recente Amerikaanse roman
Hawa Allan gaf zijn bespreking die gisteren in The Los Angeles Review of Books van deze
vorig jaar verschenen roman de titel mee: "Spinoza and the All-American
Novel: Ranbir Singh Sidhu" [cf.]
Ranbir Singh Sidhu, Deep Singh Blue. A Novel. The Unnamed Press, maart 2016 [cf. bij bol.com een reeks laaiend enthousiaste uitingen in recensies]
Het boek gaat over de coming of age van een jonge immigrant
in de racistische omgeving van een suburb van San Francisco in de 1980-iger
jaren. Deep, de ik-persoon-verteller, is het kind van Sikhs die India verlieten
in de hoop om in de Verenigde Staten meer kansen voor een beter leven te
vinden. Deep groeit op in een vijandige omgeving en wil z’n gezin verlaten, z’n
stad en vooral z’n leven.
Ik citeer een alinea uit de bespreking:
Martin Lin over "Spinoza's panpsychisme"
In een reactie op het blog van gisteren liet ik weten dat Martin
Lin onlangs zijn artikel (draft) ”Spinoza’s Panpsychism" op academia.edu
zette. Ik wil er hier graag nog eens apart op wijzen: het is een helder en zeer
informatief artikel. Dat geldt voor vele van zijn opstellen. Bijna vijf jaar
geleden had ik al eens een blog: "Martin Lin - een productieve jonge
Spinozascholar."
Ik geef hier een kort uittreksel. I.p.v. over God spreekt
hij continu uitsluitend over Nature – wat hier geen enkel probleem oplevert. “Nature,
the one infinite substance, can be thought of in infinitely many ways. These
ways of thinking about Nature are called “attributes” and they express its
essence.” Attributes [thinking & extension] "are different ways of
thinking about the very same essence of the substance." [2/7s] - Spinoza
is conceptual dualist but not a metaphysical one [no metaphysical difference]. Hij
ziet de attributen dus niet als metafysische bouwstenen, maar slechts als ‘mentale
perspectieven’. Toch: Nature can be completely and accurately represented as
either mental or physical.
Weinstein’s pandeisme-prakje weer eens opgewarmd
Een paar dagen geleden verscheen
Knujon Mapson, Pandeism:
An Anthology. John Hunt Publishing, 2017 – boogs.google
[Amazon]
Volgens het pandeïsme zou God het universum scheppen door
het te worden [cf. de blurb, wikipedia en wikiquote]. Mapson
bouwt in overwegende mate voort op het boek uit 1910 van
Max Bernhard Weinstein, Welt-
und Lebensanschauungen. Hervorgegangen aus Religion, Philosophie und
Naturerkenntnis (1910) – archive.org
Inutilis scientia Spinozana [239] Spinoza-citaat van Hotel De Filosoof verwijderd
De tekst met het volgende Spinoza-citaat, waarvan ik in dit blog
van 17-01-2015 de herkomst reconstrueerde,
Men under the guidance of
reason... desire nothing for themselves which they do not also desire for the
rest of mankind...
blijkt intussen van die muur verwijderd te zijn, zo laat dr.
L.J.M. Loonen mij vanuit Frankrijk weten. Hij had willen reageren op dat of een ander blog, maar daarvan waren de mogelijkheden om te reageren beëindigd. Hij schrijft:
Inutilis scientia Spinozana [238] Spinoza-schilderijtje als hanger
Ik was al enige tijd van plan het aantal blogs drastisch te verminderen en daarom o.a. helemaal met deze rubriek te stoppen. Maar zie, het jaar is nog maar net vijf dagen oud of ik vind “helemaal stoppen” toch wel wat té drastisch. Als ik iets aardigs of frappants op 't vlak van Spinozana tegenkom, zal ik toch de behoefte volgen om er een simpel blogje van te maken.
Via een tweet van de Turkse Ebru Ulutas over een verloren geraakte ketting ("bu kolyem kayboldu") blijkt dat – minstens - één van de vijf schilderijen die Sarah Yu Zeebroek in 2008 voor NRC-Handelsblad maakte [cf. blog van 05-07-2008], in Turkije als hangertje terecht was gekomen – of misschien wel daar werd gemaakt.
Hoofdstuk Spinoza gelezen uit Bertrand Russell, The History Of Western Philosophy
In 1945 verscheen van Bertrand Russell A History of Western Philosophy and Its Connection with Political and
Social Circumstances from the Earliest Times to the Present Day [New York:
Simon and Schuster - hiernaast cover van een latere editie]. Het werd in vele talen, ook het Nederlands, vertaald en is
altijd in druk gebleven.
In oktober 2013 bracht Naxos een box met 29 discs uit waarop door Jonathan Keeble het complete boek van Bertrand Russell, nu geheten The History Of Western Philosophy, gelezen werd. Bij elkaar ruim 38 uur! Zie hier de inhoudsopgave van het hele project.
Maar zoals dat met digitale projecten gaat, of het nu om gedigitaliseerde boeken gaat of om audiodiscs: er wordt driftig gekopieerd, gejat en vanaf allerlei plekken gratis te downloaden aangeboden. Na een maand al zette iemand de hele reeks op Youtube. In het blog van 28-11-2013, “Bertrand Russell's hoofdstuk over Spinoza gelezen”, waarin ik het hoofdstuk over Spinoza binnenhaalde, veronderstelde ik al dat de video wel weer snel zou verdwijnen; en dat bleek ook het geval. Maar verzet tegen dit soort misbruik is dweilen met de kraan open. Op 17 aug. 2015 bracht iemand in 78 video’s alle hoofdstukken op Youtube [cf. hier het hoofdstuk over Spinoza]. Ze staan er nóg - dus Naxos heeft kennelijk het hoofd in de schoot gelegd.
En een paar dagen geleden, op 2 januari 2017, heeft OffGrid Edu opnieuw in 79 video’s van verschillende omvang de Naxos-opnamen nog eens naar Youtube geüpload [hier #57 Spinoza]. Opmerkelijk is dat noch de lezer, Jonathan Keeble, noch de producent, Naxos, worden genoemd. Ik haal hier het hoofdstuk over Spinoza binnen in de verwachting dat het nu wel zal blijven staan. Maar eerst nog een opmerking die Russell over Spinoza maakt in de Preface
Handig is om de tekst mee te lezen: daartoe hier de link naar het betreffende hoofdstuk over Spinoza op archive.org waar het boek gedigitaliseerd staat. [Allemaal service van het Spinoza.blog].
Lees verder...KV-website heeft ander internetadres
De website met Gerrit H. Jongeneelen´s studie over de Korte Verhandeling kreeg al eens een andere url [cf. blog, cf. ook dit blog]. Gisteren liet de maker mij weten dat er weer een verandering van internetadres heeft moeten plaats hebben. De site is sinds begin dit jaar te vinden op
http://vvdghj.cuccfree.org/kv/KV/index.html
Daarnaast heeft hij ook een site over Pieter de la Court´s Consideratien van Staat. Ofte Politike Weeg-schaal Daarvan is de url nu
ttp://vvdghj.cuccfree.org/kv/consideratien/index.html
Frontispice van Johan en Pieter de la Court, Consideratien van Staat, ofte Polityke Weeg-schaal, 1661. [Universiteitsbibliotheek Amsterdam, OTM: OG 63-822]
In 2017 100 jaar De Stijl
Op veel plaatsen in Nederland wordt dit jaar gevierd dat in
1917 de kunstbeweging De Stijl werd opgericht. Zo presenteert het
Gemeentemuseum Den Haag onder andere alle 300 Mondriaans in één
tentoonstelling: “De ontdekking van Mondriaan” [cf.]. Met de opening op zaterdag 11 februari 2017 van de tentoonstelling
“Piet Mondriaan en Bart van der Leck - De uitvinding van een nieuwe kunst [cf.] door koning Willem Alexander wordt het jaar van
viering van 100 jaar De Stijl officieel geopend. Verder biedt Den Haag nog: “De
architectuur en interieurs van De Stijl” [cf.] en Mondriaan & De Stijl [cf.]. En dat is dan nog alleen maar wat er in Den Haag is of
komt, maar ook het Kröller Müller Museum is een schatkamer van werken van De
Stijl en doet uiteraard flink mee aan de viering [cf.].
Maar dat doen méér musea – tien in totaal!. Het volledig overzicht is te vinden
op
www.mondriaantodutchdesign.com
Ook is er uiteraard een boek:
Sibylle van Cosyn (Red.), De Stijl - 100 jaar inspiratie. De Nieuwe Beelding en de internationale kunst 1917-2017. Waanders Uitgevers
%2c%20De%20Stijl%20-%20100%20jaar%20inspiratie.%20.jpg)
Mijn ervaring is dat in tentoonstellingscatalogi en boeken over De Stijl zelden iets, maar meestal helemaal niets over de relatie van De Stijl-beweging met Spinoza aan de orde wordt gesteld. Wat De Stijl en individuele leden van de kunstbeweging met Spinoza hadden, vindt u op diverse plekken op dit Spinoza-blog [type De Stijl in het zoekvenster en u vindt ze].
