‘t Spinozisme van de Fransen (en Negri) in de ‘60-‘80-iger jaren - een informatief overzicht
Eerder wees ik in blogs op het werk van Knox Peden, Spinoza Contra Phenomenology. French
Rationalism from Cavaillès to Deleuze. (cf. en cf.] en van Katja Diefenbach [cf. en cf.].Bij beiden is veel te vinden over de Spinoza-studie
van de Fransen in de '60-'80-iger jaren.
Nu pas ontdekte ik een boeiend overzicht van de hand van
Simon
Duffy, "French and Italian Spinozism." Chapter 7 In: Rosi Braidotti
(ed.), After Poststructuralism:
Transitions and Transformations [History of Continental Philosophy' in 8
volumes. Volume 7]. Acumen Publishing & University of Chicago Press, 2010,
398 pp, [renewed] Routledge, 2014, 416 pp, [cf.]
Graag geef ik hier door dat het stuk in z’n geheel bijj books.gppgle te lezen is
Het werd bij de NDPR door Constantin V. Boundas gereviewed. Hij schreef over dit hoofdstuk:
Simon Duffy's chapter on French and Italian Spinozism is, of course, an indispensable component of the volume, given the continuing centrality of Spinoza in Continental philosophy. It is also very informative, given the brief but accurate presentations of Guéroult's, Alquié's, Althusser's, Mathéron's, Deleuze's, Balibar's, Macherey's, Moreau's and Negri's work on the philosopher of immanence. It is nonetheless open to some criticism since, with the exception of Negri, none of the other thinkers belong to the fifteen years that the volume made its own. This criticism could be deflected if the continuing resonance of the legacy of these thinkers were to be made more conspicuous. It is also a pity that François Zourabichvili's important work on Spinoza has been omitted.
Simon Duffy – over wie ik eerder een blog schreef: “om in de gaten te houden, “ blog van 19-12-2012 geeft in bovengenoemd hoofdstuk een fundamenteel en goed leesbaar overzicht over de hoofdwerken van de in 't review genoemden.
Cf. ook het blog van 03-10-2009, waarin ik verwijs naar - onder meer - zijn: 'Spinoza today: the current state of Spinoza scholarship"
Het maken van overzichtsartikelen, lijkt zijn fort...
Reacties
Stan,
Mooi dat je aandacht aan “de Fransen” geeft, hoewel je ze zelf niet zo interessant vindt gaf je al aan. Zelf ben ik Spinoza gaan lezen om Deleuze beter te begrijpen! Eerst jarenlang Deleuze en dan pas Spinoza, wat natuurlijk veel bijbracht. Tegen vrienden zeg ik nu wel eens dat Deleuze’s (moeilijk verwoorde) filosofie gewoon ‘Spinoza verklaard’ is, en raad hen vervolgens lachend aan Benedictus te lezen in plaats van Gilles.
Het is zelfs boeiend om te kijken waar Alain Badiou zich aansluit bij Spinoza.
Je ziet, er zijn verschillende invalswegen. Hoewel veel van die Fransen Spinoza ‘in actie zetten’ in plaats van hem nauwkeurig uit te pluizen en te herhalen.
Ed 19-06-2017 @ 15:35