Dore Hoyer (1911-1967) bestudeerde Spinoza voor haar danscyclus Affectos Humanos (1962)

Dore Hoyer was een Duitse expressionistische danseres en choreografe (“Ausdruckstänzerin und Choreografin”). Zij zou bekend worden als een van de belangrijkste solodansers. In de “Ausdruckstanz traditie." Door Mary Wigman was zij geïnspireerd, maar ze ontwikkelde vooral haar eigen solo-programma voor en na WOII. Wigman noemde Hoyer "Europe's last great modern dancer." [Cf. en de.wiki]

“Affectos Humanos" (1962) geïnspireerd op Spinoza’s Ethica

Martin Nachbar schrijft in "A Contemporary Body Made History. Dance reconstruction as artistic research practice into the history of dance techniques and choreography.”[PDF]

Dore Hoyer (1911-1967) belonged to the second generation of Expressionist Dance, which did not go down in dance history as successfully as the first generation, as their careers were hardened by the Nazi regime, the war, and later on by a rigorous turn away from Modern Dance in post-war Germany. Hoyer was much formed by Expressionist Dance . But she searched for and walked down new paths. Her rigorously formal and abstract movement composition differed strongly from the rather empathetic and ecstatic works of her teachers though she still tried to communicate certain emotions or themes. She created the Affectos humanos in this vein. It consists of five dances, each of which deals with a human affect. They are associative yet rigorous renderings of Hoyer’s reading of Spinoza’s Ethics, in which he describes 48 human affects as energies that affect the mind and the body by making them either grow or shrink in feeling. Out of these 48, Hoyer chose: Vanity ["Ehre/ Eitelkeit"], Desire ("Begierde”], Hate ["Hass"], Fear ("Angst"), and Love ["Liebe"].

              

"She possessed an absolutely personal and fascinating technique, which didn't correspond to any classical or modern canon, and a capacity for synthesis that provoked feelings and expressed metaphysical contents through her dance." Aldus de getuigenis van Susana Zimmermann die in Argentinië danslessen bij Dore Hoyer volgde en sterk onder de indruk van haar was. [cf. PDF]    

Opmerkelijk (gezien bovenstaand citaat uit zijn tekst) is dat Martin Nachbar in zijn interessante artikel “Herinnering trainen” in het dansmagazine Etcetera 121, [Aug. 2015, P. 46-49 / cf. issuu], waarin hij zijn oefeningen bij Waltraud Luley, danspedagoog in Frankfurt am Main, beschrijft die het ‘bewaken’ van de erfenis van Dore Hoyer aan hem wil overdragen, met geen woord rept over het daarbij eventueel nodige bestuderen van de Ethica. De naam van Spinoza komt in dat stuk niet voor. Net zo min trouwens als in de dissertatie over Dore Hoyer van Frank-Manuel Peter [cf.].

Wie in ieder geval goed doordrongen is van de relatie van “Affectos Humanos" met de Ethica en daarop doorborduurde is danseres en choreografe Susanne Linke.


"Kunstpostkarte" gemaakt door Gert Weigelt van Susanne Linke's uitvoering van Dore Hoyer's Affectos Humanos [van hier]

Susanne Linke had haar premiere van de uitvoering van Affectos Humanos in 1987, waarbij zij in de choreografie van Dore Hoyer Eitelkeit, Begierde, Angst en Liebe deed, waaraan zij in dezelfde geest haar eigen choreografie toevoegde van droefheid (dolor). Daarna volgden nog in choreografie van Susanne Linke en Urs Dietrich: "Affekte" (1988) en "Effekte" (1991).
Deze op Spinoza's Ethica geïnspireerde dansen worden deze dagen alle in Tokyo uitgevoerd én via workshops overgedragen aan jongere dansers. Vanaf vandaag, 9 dec. t/m 11 dec. 2016 heeft in Tokyo het festival plaats: “Hommage à Dore Hoyer” - Conceived and Choreographed by Susanne Linke [cf.]

_______________-

Op Youtube zijn uitvoeringen van Affectos Humanos te bekijken: cf. en cf. en cf.