Afscheidscollege over "Is er meer dan een God?"
Morgen, vrijdag 14 juni 2013 om 15:00 uur geeft prof. dr. B.H. (Ben) Vedder, hoogleraar Metafysica, Kenleer en Godsdienstfilosofie, bij zijn aftreden als hoogleraar een openbaar afscheidscollege getiteld: Is er meer dan een God - Over de vraag naar de laatste eenheid.
De afscheidsrede van Ben Vedder is de afsluiting van een congres dat als titel heeft: Thinking Plurality (Het denken van meerdere zaken tegelijk). Het thema komt voort uit de ervaring dat de klassieke filosofie zich altijd heeft gericht op eenheid en dat deze gedachte van uiteindelijke eenheid niet langer houdbaar is. De filosofie vooronderstelt niet langer vanzelfsprekend uit te komen, of te beginnen, bij een eerste en hoogste beginsel, dat God genoemd wordt. Filosofie is geworden tot een interpreteren van de werkelijkheid, ook van de uiteindelijke werkelijkheid. Juist als het over het uiteindelijke gaat is een voorzichtig en voorlopig duiden meer op zijn plaats dan een voorbarig zeker weten. Het wijsgerig godsbeeld verandert dan van een beeld van een absolute, boven de tijd staande, werkelijkheid in het beeld van een vooruitlopende richtingwijzer die tegelijk ‘voor-lopig’ is.
Locatie: Aula van de Radboud Universiteit, Comeniuslaan 2
Organisator: Faculteit der Filosofie, Theologie en Religiewetenschappen
Sinds 2002 is Ben Vedder hoogleraar aan de Radboud Universiteit Nijmegen met als leeropdracht: metafysica, kenleer en godsdienstfilosofie. Zijn publicaties gaan naast specifieke studies over afzonderlijke denkers zoals Thomas van Aquino, Spinoza, Schleiermacher, Dilthey en Heidegger, vooral over de wijsgerige hermeneutiek. [hier en Nieuwsbank]
Zo te horen gaat Spinoza op z’n kop krijgen vanwege “voorbarig zeker weten” (eerder door Kant wel “dogmatisme” genoemd)?
Maar wie gaat hier uit van een wel erg traditioneel wijsgerig godsbeeld van "een absolute, boven de tijd staande, werkelijkheid"? Voor zo'n beeld moet kennelijk nog zijn aan een katholieke theologische faculteit.
Alsof spreken over "de werkelijkheid," zoveel anders is dan spreken over "de ene natuur," alles samen te vatten als "de ene substantie" die we "met alle mogelijke kenmerken (of attributen) die erin vervat zijn" net zo goed god kunnen noemen. Hoe vreselijk ouderwets met "een absolute, boven de tijd staande, werkelijkheid" kun je zijn.
Stan Verdult
