Gertrude W. Hockinson's spinozistische gedicht 'spotvogel'
Speurend naar sporen van Spinoza op internet kwam ik op een webpagina van The Theosophical Society, International Headquarters, Pasadena, California, met een tekst van Jim Belderis “Spinoza’s Love of God” die eerder in Sunrise magazine, [Summer 2007] had gestaan.
Daarbij was een tekst geplaatst van Gertrude W. Hockinson die ik zo poëtisch en spinozistisch vond klinken dat ik dat stukje hier weergeef in een vorm als ware het een gedicht. Als we de woorden dat alles een manifestatie is van “the energy of a superior will” overdrachtelijk opvatten, wordt het helemaal een ‘gedicht’ voor spinozisten. Die tekst bleek met de titel 'The Mockingbird' [de spotvogel] ook apart te zijn gepubliceerd.
Daar spinozisme en theosofie soms nogal dicht bij elkaar lijken te komen is niet zo verwonderlijk dat velen aan het eind van de 19e en begin van de 20e eeuw zowel theosoof als spinozist waren – misschien nog wel.
The Mockingbird
One night recently,
when I was wakeful, suddenly
in the midnight stillness
I heard a mockingbird sing.
Coming at that hour
the cheerful little song lifted
my heart and perspective.
It reminded me that the world
is great and full of lives other
than human that also have a bearing on our own.
Some — like flowers and trees and birds —
we enjoy observing, but
there are myriads of atomic
and cosmic proportions that we cannot see.
Yet all go about their mysterious
business of living around us
while we are unaware.
Like the mockingbird, who gave me pleasure
but sang for reasons of his own,
their simple living touches and
affects us in wonderful ways.
They do not know us as we think ourselves to be,
and how often do we consider them as
evolving beings similar in principle to ourselves?
But the “breath of life” is more than air to breathe.
It comes to us, and to every creature,by our attachment to divine planes of being.
Everything from atom to man to a universe
is manifest through the energy of a superior will.
So in the real sense we enter into life not just
out of personal causes but more as
some degree of expression
of a greater than human nature that is itself
one in an infinite chain of evolving units,
each useful and dependent upon the degrees below and above its own.
Man cannot possibly live to himself alone.
So the mockingbird,
just by being himself,
showed me once again that I alone
do not have to solve all the world’s ills.
We humans, with everything that lives,
are co-workers in the glorious,
sacred panorama of life itself.
Gertrude W. Hockinson
[Van theosociety.org]
Vervolgens zag ik dat de tekst op theosofie.net ook in het Nederlands is vertaald
__________
foto spotvogel van natuurlijkbrabant.nl
