God, Alles of Niets?

Deze week verschijnt het boek van

Taede Smedes, God, Iets of Niets? De postseculiere maatschappij tussen 'geloof' en 'ongeloof'. Amsterdam University Press, 2016

De naam van onze filosoof valt ook, want volgens de inhoudsopgave [cf. PDF] is er een paragraaf: "Het Spinozisme van Albert Einstein.”

Opvallend dat we nu ineens in een “postseculiere maatschappij” terecht zouden zijn gekomen, omdat er meer zinzoekers zouden zijn dan eerder verwacht werd en het aantal ‘ietsisten’ blijkbaar groeit. Eigenlijk zou de titel veel robuuster moeten luiden, zoals ik in de kop van het blog aangaf.

Ik denk niet dat ik het boekje ga aanschaffen en lezen. In plaats daarvan ben ik voornemens om de website van Paul Delfgaauw,"Van goden en mensen," in de gaten houden. Het lijkt me typisch een boek waarmee hij de komende tijd z'n weblog weer flink kan vullen. [Toevoeging: cf. Van goden en mensen hier]

      
Cover volgens najaarsprospectus     uiteindelijke cover

[Komaan, ook de blurb:] Het religieuze landschap in Nederland is de afgelopen vijftig jaar in hoog tempo veranderd. Mensen geloven niet minder, maar wel anders. Er is al enkele jaren een trend zichtbaar waarbij mensen religieus 'winkelen' en 'bricoleren', dus elementen uit verschillende religieuze tradities combineren. Dit is typisch voor onze hedendaagse 'vloeibare samenleving' waarin grenzen vervagen en categorieën versmelten.

Er zijn mensen die een houding hebben van believing without belonging, zij geloven in iets hogers zonder zich te willen committeren aan een specifieke religieuze traditie. Zij nemen uit verschillende religieuze tradities wat ze aantrekkelijk vinden en waar ze zich goed bij voelen, en voegen dit samen tot een persoonlijk gekleurde en tamelijk veranderlijke levensbeschouwing.

Er zijn ook atheïstische 'zinzoekers' die zich religieus noemen, maar die ieder idee van een bovennatuurlijke God verwerpen. Bijvoorbeeld de groep van 'religieuze naturalisten', vaak natuurwetenschappers die een spiritualiteit aan de natuur of aan hun wetenschappelijke activiteiten ontlenen, maar gebruikmaken van taal uit de christelijke traditie. Ze spreken bijvoorbeeld over de wereld als 'heilig'. Smedes laat aan de hand van voorbeelden in dit boek zien dat door deze dynamiek traditionele categorieën van 'gelovig' en 'ongelovig' veelal niet langer adequaat blijken."

Zie hier alvast een bespreking door Jan-Auke Riemersma.

Zo hoeven u (denk ik) en ik ook niet naar de enigszins bizarre Reli-bazaar over de toekomst van geloven met het thema: ‘De toekomst van een illusie?’

[Waarvoor ik hier, net als voor datt boek, toch ook maar even gratis reclame maak...]

Reacties

Het interview dat Jolanda Breur gisteren in Trouw had met Taede Smedes onder de titel "Het geloof van de religieus atheïst" n.a.v. zijn boek, sterkte mijn overtuiging dat ik dit boek beter ver van mij kon houden.
Hij deed onderzoek naar de aanhangers van religieus atheïsme die geloven in 'meer', maar een bovennatuurlijke God uitsluiten.
Vraag: U noemt uzelf post-theïst, iemand die niet meer in een persoonlijke God gelooft. Waarin verschilt u van een religieus atheïst?
Smedes: "Het woordje God heeft voor post-theïsten nog een zeker sentiment. Ze gebruiken het om een ervaring te benoemen die ze niet verder invullen. Voor mij ziet die eruit als een soort leegte waar ik omheen blijf cirkelen, net als voor veel religieus atheïsten."
enzovoorts...

http://www.trouw.nl/tr/nl/5091/Religie/article/detail/4380190/2016/09/20/Het-geloof-van-de-religieus-atheist.dhtml