Jammer dat Theun de Vries’ hoorspelen over Spinoza niet op internet staan
Vandaag was ik even weer bezig met Theun de Vries en zijn hoorspelen over Spinoza. Wat jammer toch – en passant gezegd - dat de NCRV niet de gewoonte van de VPRO heeft en zulke dingen op internet zet.
Beluister als voorbeeld dit stukje hoorspel
Enfin, hier haal ik de alinea’s aan die over Spinoza handelen in Ineke Bulte’s artikel, “Over de hoorspelen van Theun de Vries:”
"Wie De Vries kent weet dat hij veel over Spinoza heeft geschreven; niet iedereen weet dat hij ook twee hoorspelen aan hem heeft gewijd. Het eerste daarvan werd in 1972 uitgezonden door de NCRV; het tweede vijf jaar later, in 1977, door de NOS.[1] Ze heten beide Spinoza; het eerste heeft als ondertitel Gesprekken op de grenslijn, en toont ons Spinoza op zijn sterfbed, in gesprek met zijn overleden moeder. Hij herinnert zich de momenten waarop zijn leven een keer nam. Het tweede spel heeft als ondertitel Portret van een mens, en dat is precies wat het is. Het is geen hoorspel met handelingen, personages en dialogen, zoals de andere spelen, maar een stemmenspel, een over verschillende stemmen verdeeld levensbericht, waarin naast die van Spinoza zelf, de stemmen van de leermeesters, de tijd, de vriendschap en de filosofie aan het woord komen.
Op doeltreffende wijze wordt de luisteraar in aanraking gebracht met enkele belangrijke punten uit Spinoza's gedachtengoed: de gelijkstelling - Deus sive natura - van God en Natuur, en zijn visie op de staat als de instantie ‘die de vrijheid van onderzoek, geweten, studie en publikatie bevordert’, die De Vries zich heeft eigen gemaakt, zoals De zaak Calas en Engel in het harnas getuigen. Het spel voor de NOS geeft bovendien De Vries' beeld van de doorwerking van Spinoza, onder andere als een van de wegbereiders van de Franse revolutie[2] en als voorloper van het internationale marxisme. Ook in deze spelen maakt De Vries gebruik van de retorische figuur, geheel met de hoofdpersonen en hun geestverwanten mee te denken, en de tegenpartij, waar deze in beeld komt, als dom en verdeeld voor te stellen.”

Theun de Vries: foto: Hans Vermeulen
[in: Nieuw Letterkundig Magazijn. Jaargang 3. Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, Leiden 1985 - DBNL]
[1] Spinoza of: gesprekken op de grenslijn, een spel van anderhalf uur, definitief getikt in
maart 1972, ging op 2 oktober 1972 in première, vergezeld van een gesprek
tussen Theun de Vries en Wim Ramaker. De rol van Spinoza werd gespeeld door
Henk van Ulsen, de regie was in handen van Wim Paauw. Rijnsdorp schreef erover
in Trouw (19 december 1972): ‘In het luisterspel heeft hij gelegenheid gehad
zijn romantiserende impulsen bot te vieren; het boek daarentegen is (...) een
echte biografie.’ De Hongaarse vertaling van dit spel werd gepubliceerd.
Spinoza, portret van een mens was onderdeel van een tweetal programma's
over Spinoza, dat als co-produktie van NOS en BRT tot stand kwam, ter
gelegenheid van de herdenking van het feit dat Spinoza driehonderd jaar geleden
gestorven was. Het werd op 18 februari 1977 uitgezonden, in de regie van Bert
van der Zouw. De NCRV herhaalde haar Spinozaspel op 21 februari 1977
[2] In een gesprek voor de VARA-gids, dat Martinus Schroevers met hem voerde over De zaak Calas, noemt De Vries ook Voltaire ‘één van de bronnen’ van de Franse revolutie.
Terwijl Jan van Galen van wie in 2011 het eerste deel van
zijn biografie verscheen Theun de Vries.
Een schrijversleven (1907-1945), nog aan zijn tweede dikke pil aan het
schrijven is, verscheen in 2013 van Jos Perry, Revolte is leven. Leven en werk van Theun de Vries 1907-2005 - een
veel minder omvangrijke biografie die het hele leven van Theun de Vries omvat [Ambo/Anthos
B.V., 2013].
Vandaag zoals gezegd dus weer even met Theun de Vries bezig , ontdekte ik dat de paragraaf van ruim twee bladzijden over “Spinoza en andere ketters” in Jos Perry’s boek in z’n geheel bij books.google te lezen is. Ik vind het wel aardig om die hier aan de verzameling blogs over De Vries toe te voegen, vooral daar voor mij nieuw was - wat daar te lezen is - dat hijzelf de initiatiefnemer was om de Duitse uitgever Rowohlt voor te stellen een biografie over Spinoza te schrijven.


Reacties
Ik geloof (sic) dat ik althans één hoorspel, ooit van De Vries zelf ontvangen bij een bezoek in zijn Amsterdamse woning ontvangen, nog ergens in mijn archiefkast heb liggen. Moet ik eens opzoeken.
Wim klever 26-09-2015 @ 09:33
In mijn boekje 100 jaar Nobelprijs voor literatuur in namen, feiten & cijfers (Meulenhoff 1995) noem ik Theun de Vries als een van de Nederlandse genomineerden voor de literaire Nobelprijs. Ik dacht toen mede met name voor zijn aandacht voor Spinoza. In een gesprek aan De Tafel van Pam wees Theo van Gogh dit fel af: "Je krijgt geen Nobelprijs omdat je een liefhebber bent van onze grootste filosoof." Theo heeft helaas uiteindelijk gelijk gekregen.
Stan Gipman 26-09-2015 @ 17:52
Nee, interesse in Spinoza zal nooit een doorslag kunnen geven, heeft ook weinig of niets te maken met literatuur. De vraag is of een Nederlander ooit voor Nobelprijs voor literatuur in aanmerking kan komen. Cees Nooteboom doet z'n best en gooit hoge ogen door flink lang te blijven leven én door flink vertaald te worden, in het Duits vooral. Dat verhoogt z'n kans zeer. Maar de inhoud van zijn literaire werk heeft dan weer wel een enigszins klein, reflexief mijmerend, niet diep maatschappelijk monumentaal belang.
Stan Verdult 26-09-2015 @ 18:56
Literatuur mag dan een spel met woorden zijn en filosofie een spel met ideeen, de Zweedse Academie die de literaire Nobelprijs toekent, houdt van beide. Aan de volgende filosofen werd de prijs toegekend: Rudolf Eucken in 1908, Henri Bergson in 1927, Bertrand Russell in 1950 en Jean Paul Sartre in 1984. En ik lees graag werk van een literaire schrijver met een levensfilosofie of een filosofische instelling, anders is het boek niet door te komen.
Stan Gipman 26-09-2015 @ 20:42
Na iemands dood wordt de Nobelprijs niet toegekend. "Jean Paul Sartre in 1984" moet uiteraard zijn: in 1964. Hij weigerde zoals bekend de prijs - in het frame van zijn leer dat de mens ertoe veroordeeld is om vrij te zijn, hetgeen hij verpakte in de motivering dat de Nobelprijzen te vaak gingen naar anticommunistische schrijvers.
Enfin, zo dwalen we almaar verder af van het blog...
Stan Verdult 26-09-2015 @ 22:09
Churchill kreeg in 1953 de Nobelprijs voor de literatuur voor zijn geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog, maar was ongetwijfeld bedoeld om de grote staatsman te eren. Het Nobelcomité is dus niet eenkennig. Een vraag is of Spinoza binnen de criteria van de prijs zou kunnen vallen. Literair voldoet hij er denk ik niet aan, Russell en Sartre wel. Of hun ideeën daarbij veel ter zake deden is de vraag. Feit is dat beiden publieksfilosofen waren met grote maatschappelijke invloed. Spinoza had die bij leven maar in beperkte zin, hoe groot zijn latere invloed ook was.
Adrie Hoogendoorn 27-09-2015 @ 11:40
Luister https://dl.dropboxusercontent.com/u/31730991/Gesprekken%20op%20de%20grenslijn%20%281972%29.mp3 naar Gesprekken op de grenslijn uit 1972.
Leon 28-09-2015 @ 22:16
Mooi, Leon, zeer bedankt.
Stan Verdult 28-09-2015 @ 23:49
Via beeld en geluid op te vragen :)
Leon 29-09-2015 @ 22:59