Kisner & Youpa (Ed.), "Essays on Spinoza's Ethical Theory" is aangekomen!

Dit laat ik even weten aan degene die mij dit boek heeft toegestuurd. Ik verwachtte niets, en daar stond vanmiddag ineens de post voor de deur met een enveloppe van bol.com. Ik had niets besteld en wist dus niet wat de enveloppe zou bevatten, maar ik nam hem aan. In de enveloppe zat dit boek.

 

Matthew Kisner & Andrew Youpa (Eds.), Essays on Spinoza's Ethical Theory. Oxford University Press, 2014 [cf. blog]
Ik ontdek nu dat ik het review op NDPR door Charlie Huenemann gemist heb en niet in een blog heb gemeld. Hierbij alsnog. 

Ik had al enige malen wel eens naar het boek omgezien, o.a. bij bookdepository.com, maar ik vond het te prijzig en was van plan op een paperback te wachten. Nu ging ik twijfelen – je wordt immers een dagje ouder – zou ik het dan toch besteld hebben en dat vergeten zijn? Bij PayPal en de ING, waarmee ik bij Ideal betaal, was geen afschrijving naar bol.com te zien. Dus, iemand die mijn adres kende, heeft het mij toegestuurd. Ik laat die persoon hierbij weten dát het boek is aangekomen. Het zal toch niet als recensie-exemplaar bedoeld zijn; die worden immers niet via bol.com verstuurd…

Ik neem dus aan dat het boek als geschenk bedoeld is; misschien voor mijn werk aan dit blog? Er gaat van alles door je heen. Ik bedank langs deze weg de mij onbekende gever voor deze vriendelijke geste. Ik hoop uiteraard wel dat de gulle gever zich via de e-mail bekend wil maken.

Reacties

De gulle gever heeft zich gemeld. Ik had al een vermoeden, maar was niet zeker. Vandaar dat ik dit blog maakte, daar het boek wellicht afkomstig was van iemand anders.
Alleen ik hoef te weten wie mij dit geschenk gaf. Het heeft, zoals ik al vermoedde te maken met waardering voor mijn werk aan dit Spinoza-blog. Bijzonder.
Ook langs deze weg zeg ik degene die - onverplicht en onverwacht - mij dit fraaie boek bezorgde hartelijk dank. "Het had niet gehoeven," zou je vroeger zeggen, maar mét Spinoza weten we nu dat het niet anders kon, dan het gebeurde... Mijn dank is er niet minder om.
Soli homines liberi erga invicem gratissimi sunt [4/71].

Stan, het is dik verdiend dat iemand je zo in het zonnetje zette. Grappig, inderdaad, is er nog wel plaats voor dankbaarheid bij Spinoza, veronderstelt ze niet waardering voor een vrijwillig gekozen geste van een ander? Of is er toch nog wel plaats voor een Spinozistisch danken? Daarover nog maar eens t.z.t. een blog schrijven? Ik kijk er naar uit. Dank alvast.

"Alleen vrije mensen zijn elkaar in de hoogste mate dankbaar," is de vertaling van Corinna Vermeulen van stelling 4/71 die ik aanhaalde. Er is bij Spinoza dus sprake van dankbaarheid, en wel in de hoogste mate in de limietsituatie van "vrije mensen". Maar ach, "de hoogste mate van dankbaarheid" hoeft nu ook weer niet zo nodig... Of daarover ooit nog een blog komt weet ik nog niet, Bob. Maar wie weet.