Spinoza over de liefde (en een nieuw verslag over de Spinozadag)
De lezing van prof.dr. Piet Steenbakkers: Spinoza en de liefde en de bij zijn lezing op de Spinozadag gebruikte powerpointslides zijn op de website van de ASK te downloaden.
De lezing van prof.dr.mr. Kees Schuyt volgt nog.
Ook de slottoespraak van Amsterdams wethouder van cultuur, Carolien Gehrels, staat er downloadable.
Zie hier bij ASK de lezingen.
Hierna een verslagje van de Spinozadag van Klaas E. Meijer - een meer persoonlijk getinte aanvulling op het eerdere verslag: Mooie Spinozadag in Paradiso.
Spinozadag 2009,
zondag 22 november, ‘Spinoza en de liefde’
De Spinozadag 2009, op zondag 22 november had als thema ‘Spinoza en de liefde’. Het was echt iets heel bijzonders, zo met de inhoudelijke kwaliteit die de Vereniging Het Spinozahuis zou passen, gecombineerd met de ‘fleu de bouche’ zoals je die van een Amsterdamse Kring verwachten kan met wortels in de wereld van de kunsten. Het werd een prachtige hybride, met de degelijke, maar ook bevlogen Piet Steenbakkers als ‘key note speaker’ in een heel bijzondere ambiance, Paradiso, op zich al een gewijde tempel. De entree alleen al was een belevenis met de reuzengrote projectie het affiche: een prachtige Spinoza, maar dan wel met lipstiftzoen op de kraag. Daarbij speelde ook nog eens de Fanfare van de Eerste Liefdesnacht, met typisch Amsterdamse uitdossing, de sterren van de hemel. Alleen al dat begin maakte het meer dan zo’n Spinoza-topper waar de Vereniging patent op lijkt te hebben: het was een geweldige multisensitieve belevenis op een echt Spinoza-achtige wijze, met dans, (matige) wijn en prachtige kleuren, echt Ethica 4, stelling 45, opmerking: "Het voegt een wijs man, zich matig met aangename spijs en drank te verkwikken en te laven, evenals met geuren en lieflijkheid van groenend kruid ...."
Vervolgens betrad Piet het podium, sprak geen woord, maar liet in één lang aanhoudende jubel over God van Bach horen, waardoor de tranen van ontroering me in de ogen sprongen. Met daarna een verhaal van Piet op z’n best: scherp, precies en boeiend van begin tot het eind (na 3/4u). De Spinoza-beginner zal wel even heel goed moeten hebben opletten, maar kon het goed volgen. Een vriendin van me die niet zo heel erg geletterd is vond het tenminste “glashelder”.
Daarna klom onze ex-voorzitter, Kees Schuijt, achter de microfoon. Het interessantste van zijn verhaal ging over Hebreo, die ook bij Spinoza in de bibliotheek stond en volgens Kees net in het Nederlands is vertaald, waar hij rijkelijk uit voorlas. En inderdaad, de metafysica van deze twee mannen van joodse huize was treffend.
De discussie die volgde was niet echt een climax, maar we werden verlost door de Fanfare van de Eerste Liefdesnacht, die met veel vrolijk muzikaal geweld het hele debat afbrak.
De rest heb ik gemist, want ons trouwe Verenigingslid Kees Bruijnes moest weg - om z’n moeder uit eten te nemen - en ik mocht met rolstoel meerijden. Graag had ik nog Theo Loevendie en Amsterdams wethouder cultuur, Carolien Gehrels, gehoord en vooral nog willen doorpraten met al m’n bekenden in de zaal. But you can’t have it all.
Maar ach, ook zonder die toegiften was het echt een fenomenale ervaring, een belevenis van de hoogste orde. Ik zie reikhalzend uit naar de Spinozadag 2010, tenminste als die weer zo’n geweldig programma heeft.
Klaas E. Meijer
