Spinoza-portretten en steen van Sisyfus van Bernice Eisenstein
Drieënhalf jaar geleden had ik een blog over een Spinozatekening van en informatie over de Canadese kunstenares Bernice Eisenstein. Vandaag kwam ik een andere tekening tegen die ze datzelfde jaar, 2010, maakte. Deze tekening blijkt de eerste van drie te zijn, zo blijk uit het gesprekje dat Gideon Greenbaum-Shinder met haar had n.a.v. de tentoonstelling die tot 18 november loopt in de Gallery in Miles Nadal JCC in Toronto. Ik citeer:
The next artwork we discussed are comprised of three respective portraits, which Eisenstein informs me are of Baruch Spinoza, the 17th century Dutch Jewish philosopher.
The first portrait is a calligram, taken from the words Eisenstein had written in a journal while she had been reading about Spinoza. In the second painting, Spinoza's portrait is surrounded by his own writings from his book Ethics. And the final image is white, made up of sculptural perforations, with the Hebrew word for "truth" on his forehead. [Cf.]
Bernice Eisenstein Calligram portrait 'Spinoza I, 2010'
In het vorige blog had ik al informatie over haar boek I Was a Child of Holocaust Survivors. Daarvan heeft Ann Marie Fleming in samenwerking met haar een animatie gemaakt, waarin Bernice Eisenstein zelf haar verhaal insprak. Zij heeft het over haar steen van Sisyphus die zij te sjouwen heeft [zie de video onder]. Daar wijs ik uiteraard op in verband met de 100e geboortedag op 7 november a.s. waar ik het al eerder over had.
Stan Verdult
De dochter van Pools-joodse ouders die elkaar in 1945 leerden kennen in concentratiekamp Auschwitz en de gruwelen aldaar overleefden, beschrijft hoe hun ervaringen, en vooral het zwijgen erover, een stempel op haar jeugd drukte, maar haar ook vormde. Kort na de Tweede Wereldoorlog trouwden haar ouders en beheerden drie jaar de kampwinkel in opvangkamp Bergen-Belsen. Met hun oudste dochter emigreerden ze in 1948 naar Canada. In Toronto kregen ze nog een dochter (auteur) en een zoon. Haar vader had er 16 jaar een koosjere slagerij, waarna hij met zijn vrouw een kledingzaak begon. Ze waren hecht verankerd in hun groep: familie en vrienden die hetzelfde hadden meegemaakt. Dit goed vertaalde boek van de Canadese illustrator en redacteur (1949) is bijzonder door de combinatie van goedgekozen woorden en veelzeggende tekeningen, deels in kleur, deels zwart-wit, soms cartoons. Ze vertelt raak observerend, met humor, zelfinzicht en goede anekdotes over de negatieve en positieve kanten van haar jeugd. Vooral belangrijk voor de tweede generatie. [Drs. Madelon de Swart]
