Breviarium Spinozanum: 'absolutus' & 'absolute' bij Spinoza [2]

The Continuum Compendium to Spinoza heeft niet een lemma: Absolutus. Maar de Franse Spinoza geleerde Charles Ramond, die eerst kwam met Le Vocabulaire de Spinoza [Paris: Ellipses, 1999, 62 p.] werkte dat later verder uit tot Dictionnaire Spinoza [Paris: Ellipses, 2007, 187 p.] en dat werk, zo had ik gezien (cf. dit blog), opende met het lemma Absolu(e), Absolument (absolutus, absolute).

 

  

   

Theo van der Werf, de secretaris van de VHS, was zo vriendelijk mij kopieën van het lemma toe te sturen. Ik heb de tekst ervan die op twee bladzijden stond in één jpg-afbeelding ondergebracht die ik hieronder breng, daar het de enige informatieve behandeling van het onderwerp is die ik ken. In een volgend blog hoop ik te laten zien dat Spinoza ‘absoluut’ in twee enigszins verschillende betekenisaccenten gebruikt, die beide uiteraard in het ene, maar blijkbaar breed inzetbare, Latijnse begrip hun wortels hebben.

Verder vermeld ik nog zijn

Charles Ramond, 'Impuissance relative et puissance absolue de la raison chez Spinoza'. In: Christian Lazzeri (Ed.), Spinoza: puissance et impuissance de la raison. Paris: Presses Universitaires de France, 1999, p. 63-91 [cf. blog]