De Volkskrant besprak Weststeijn’s "De radicale republiek"

Telkens als een boek van uitgeverij Prometheus (waartoe Bert Bakker behoort) besproken wordt, geven ze daarvan een persbericht uit. Zo ook vandaag:

 

“Vier sterren voor De radicale republiek in de Volkskrant

 

De radicale republiek van Arthur Weststeijn is dit weekend lovend besproken in de Volkskrant. Marcel Hulspas noemt het boek 'de welkome kennismaking met de radicale gebroeders De la Court, die al in de 17de eeuw de lof zongen van de democratie.' Vorige week verscheen al een groot artikel in Trouw: ”De radicale republiek geeft een raak beeld van de hoofdpersonen en de tijdgeest.” Ook besteedde de Dagelijkse Standaard aandacht aan het boek over de gebroeders De La Court: “Met dank aan de zeer lezenswaardige filosofische biografie van Arthur  Weststeijn worden de ideeën van de gebroeders De la Court en het intrigerende tijdperk waarin zij leefden terecht onder de aandacht van een breder publiek gebracht.”

Een uitgever plukt uit een recensie wat hem uitkomt en geeft niet  de kritische noten door. Maar Marcel Hulspas schreef in de Volkskrant van zaterdag ook deze slotalinea:

De radicale republiek is een welkome kennismaking met de radicale broers. Maar het is niet de populaire inleiding die ze verdienen. Daarvoor blijft Weststeijn te veel steken in een analyse van hun teksten. Als het gaat om hun invloed, moet de lezer teruggrijpen naar de omgevallen boekenkast van De radicale verlichting van Jonathan Israel. En Weststeijn is ook weinig mededeelzaam over hun karakters, hun Ieperse wortels, en hun verwoede pogingen om geaccepteerd te worden door de Leidse elite. Dwarskoppen waren het, dat is zeker. Van hetzelfde laken een pak.”

[zie ook de aankondiging in dit blog van 1 juli 2013, met de reacties van Wim Klever]

                                                * * *

De jonge Spinoza
Ik heb een fantasietje bij het boek van Weststeijn over de gebroeders De la Concourt. Voor de cover ervan werd gebruik gemaakt van het schilderij dat
Caesar Boetius van Everdingen in 1652 maakte: “Diogenes zoekt in Haarlem een eerlijk mens.” Deze jongeman, de enige die ons aankijkt – zeer zelfbewust, ja zelfverzekerd – stel ik mij voor dat Spinoza voorstelt. Die zou dat jaar 20 jaar worden. Waarom zou hij niet op 19-jarige leeftijd een keer in Haarlem zijn geweest? En, geïnteresseerd als hij was, meegedaan hebben aan het tableau vivant dat de schilder voor zijn schilderij opstelde? Hij wilde wel wat weten over de 'kynische' Diogenes. Ja, ik zie in deze jongeman Spinoza.

 

 

 

Reacties

Heb het boek ook ten sterkste aanbevolen aan Maxim Roovere om het mee te nemen voor ziijn nieuwe reconstructie van Spinoza politicus. Als ik het mij goed herinner (ik heb zijn bIografie momenteel niet bij de hand), besteedt Nadler nauwelijks aandacht aan 'V.H.', zoals hij anderzijds ook de beslissende invloed van Van den Enden miskent.

Om dit niet volstrekt cryptisch te laten zijn, is handig erbij te noteren dat Maxime Rovere (met één o, plus een e bij de voornaam) bezig is aan een nieuwe Spinoza-biografie.
En daar Maxime wellicht makkelijker Engels dan Nederlands leest zou je hem kunnen tippen dat Weststeijns proefschrift als PDF te downloaden is:
Commercial Republicanism in the Dutch Golden Age. The Political Thought of Johan & Pieter de la Court (Leiden and Boston: Brill, 2012)
Zie zijn webpagina:
http://www.knir.it/nl/arthur-weststeijn.html

Stan,
die 'jonge Spinoza', is dat een volstrekt 'eigen' fantasie? Nooit eerder, door wie ook, waar ook, eerder gesuggereerd? Volgens mij heb je hier iets...(zou je hier wel eens iets kunnen hebben..)
Spiegel een afbeelding van het Opera portret en neem de trein naar het Mauritshuis. Zoveel overeenkomst in de driehoek - ogen, neus mond - maken de kans op een 'match' m.i. (ruim) boven de 80%. Alleen het bovenooglid is (nog niet) gezakt en het jonge gezicht is wat vleziger. Alleszins een mooie case voor een gezichtskundige (als zoiets bestaat) om een 'ontdekking' te doen. Zal het Mauritshuis ook wel aanstaan.

Phil,
Leuk dat je mijn fantasie over de 'jonge Spinoza' ondersteunt. Ja, het is geheel mijn eigen fantasie die uiteraard ontstond door de grote overeenkomst met (daaraan denk ik eerder, maar de twee lijken sterk op elkaar betrokken) het Wolfenbütteler portret. Deze figuur in dit schildrij van Caesar van Everdingen is er in hoge mate de jongere uitvoerig van. Maar dan moet je even goed kijken, zoals jij en ik gedaan hebben.

Music began playing when I opened up this web-site, so annoying!

Es un hecho establecido hace demasiado tiempo que un lector se distraerá con el contenido del texto de un sitio mientras que mira su diseño

Reageren

Naam   E-mail Mijn url
Voer onderstaande code hiernaast in:
4d5d23
Onthoud mijn gegevens!