Tien jaar Rebecca Goldstein's Betraying Spinoza

In 2006, het jaar waarin het 350 geleden was dat over Spinoza de ban werd uitgesproken, verscheen het boek van Rebecca Goldstein, Betraying Spinoza. The Renegade Jew Who Gave Us Modernity. [Nextbooks / Schocken, 2006] een van de mooiste boeken over Spinoza ooit geschreven [Anthony Gottlieb omschreef het in de New York Times als haar liefdesbrief aan de 17e eeuwse Nederlandse filosoof]. Het is fraai vertaald als De onbekende Spinoza [méér erover op haar website]. Om dat gebeuren te herdenken haal ik hier haar fraaie toespraak over Spinoza naar binnen die ze datzelfde jaar in Washington hield. [Cf. op dit blog mijn bespreking van haar boek]

Reacties

Terwijl ik me met moeite worstel door Gullan-Whur's Spinoza biografie (wat een warboel van feiten, prikkelende interpretaties, pure fictie, onbegrip, gebrek aan kennis en kwaadaardigheid), zag ik je link naar Rebecca Goldstein's lezing. Ademloos geluisterd. Slechts op 1 moment beslopen mij twijfels: de uitweiding over Einstein. Gullan-Whur doet haar best om Spinoza's vrouwvijandigheid aan te tonen. Spinozisten zijn steevast mannen, aldus Gullan-Whur. In dat perspectief is Rebecca Goldstein een mooie uitzondering. Dank voor de blog.

Tot mijn spijt bleek mijn bespreking van Margaret Gullan-Whur's biografie over Spinoza die ik op een website had geplaatst voordat ik met Spinoza.blogse begon, verdwenen daar de provider van die site ermee gestopt was voor ik mijn bijdragen veilig had gesteld. Enfin, ik herinner me heel goed dat ik erg negatief was over die biografie. Wat mij het meest verbaasde was dat de biografe - als puntje bij paaltje kwam - niets van haar onderwerp moest hebben. Ze leek hem wel te haten en probeerde hem steeds en op veel punten onderuit te halen - niet alleen op z'n vrouwvisie, waar inderdaad vanuit de 20/21e eeuw terugblikkend wel iets op aan te merken is. Maar ze zich aan intensieve studie gezet, zodat je inderdaad veel feitjes bij haar kunt ontdekken.

Beste Stan, dank dat je de lezing van Rebecca Goldstein nog eens hebt teruggehaald. Ik heb het met grote belangstelling en bewondering beluisterd. Haar parate kennis is enorm en zij weet zich aan te passen aan het niveau van de weinig uitgewerkte vragen van haar luisteraars. Mij valt op hoezeer zij de nadruk legt op Spinoza als atheïst en langs die rechte lijn verklaart waarom de P-I Synagoge in zijn cherem zo heftig op Baruch heeft gereageerd.