Vittoria Martini volgt en beschrijft het Bijlmer Spinoza-Monument
De Italiaanse kunsthistorica, Vittoria Martini, zal gedurende de duur van "Het Bijlmer Spinoza-Monument", van 2 mei to 28 juni 2009, aanwezig zijn bij en verslag doen van het kunstproject van Thomas Hirschhorn [zie hier op dit weblog] dat plaats zal hebben tijdens en deel zal uitmaken van zowel het 'Street of Sculptures'-project in de Bijlmermeer, als de Kunstmanifestatie My name is Spinoza [zie hier op dit weblog].
Centraal daarin staat een tentoonstelling over het leven en werk van de Amsterdamse denker, waarvoor de Bibliotheca Philosophica Hermetica verschillende documenten uitleende. Verder het theaterstuk 'Spinoza', 'Eine Ontologiekomödie in 26 Bildern' van Marcus Steinweg, dat voor de gelegenheid in het Nederlands is vertaald. We hoeven ons Hirschhorn niet als Spinozakundige voor te stellen: hij verwerkt en behandelt filosofische theorie in zijn werk als de andere materialen die hij gebruikt, zoals karton en plakband.
De 'Spinoza car', geparkeerd in de Rue Henri Murger in Aubervilliers, waar Thomas Hirschhorn woont, zal naar het Bijlmer Spinoza Festival vervoerd worden.
Vittoria Martini is van plan de ontwikkeling van het project in al zijn facetten (input en output etc) te observeren en te documenteren.
Zij heeft dan wel de titel van 'Ambassador' gekregen, maar ze is niet de ambassadeur van het project. Dat kan zij, zoals een kunsthistorica betaamt, desgewenst kritisch benaderen. Zij moet gezien worden als "ambassadeur van de kunsthistorie".
Intussen schreef ze een essay over het eerste Spinoza Monument van Thomas Hirschhorn uit 1999 in het licht van zijn ander werk en blikt zij vooruit op het nieuwe Spinoza Monument dat er nu, tien jaar later, staat aan te komen: Vittoria Martini, Monument-Re. The monuments of Thomas Hirschhorn [pdf]
Het is maar goed dat iemand op zich neemt om zo'n tijdelijk kunstwerk, dat vooral uit proces bestaat en minder (eind)product oplevert, goed te documenteren 'voor de kunstgeschiedenis', want als in juli alles weer afgebroken wordt, blijven als getuigen alleen de foto's, de beschrijvingen, de weblogs en... de herinneringen.
Boek van Vittoria Martini [hier]
Eerder schreef ik in mijn blog over Gerhard Mertz
Deze moderne kunst blijft alleen in dit soort beschrijvingen en in foto's, weblogs en herinneringen bestaan. Dit verschijnen en (haast) verdwijnen en overgaan in andere modi maakt dit soort installatiekunst ook wel heel spinozistisch te duiden. Dit even in 't voorbijgaan... [hier]
Hier voeg ik nu aan toe dat er weinig of geen teleologie of finalisme in de kunstwerken van Hirschhorn lijkt te zitten en in ieder geen permanentie, maar een en al tijdelijkheid, waardoor hij als het ware de natuur zoals Spinoza die opvat representeert. Kortom, ik begin ook al een beetje aan esthetica te doen...
