Daar is ie dan: de Oxford Bibliographie over Spinoza - met bias
Hier moest dus twee jaar op gewacht worden: op dit nogal obligate rijtje (hoofd)werken in een Spinoza-bibliografie, met één sterke bias: zonder aandacht voor de politieke Spinoza!
In een blog
van 23 januari 2012 kondigde ik aan dat Yitzhak Y. Melamed
gevraagd was om voor de Oxford Bibliographie die over Spinoza samen
te stellen. Ik schreef: "Gaat Yitzhak Y. Melamed dat dit
voorjaar laten zien in de bibliografie over Baruch* Spinoza op de
oxfordbibliographiesonline.com waarvoor hij gevraagd is? Het zou me
niet verbazen als daarin het accent op Angelsaksische auteurs zal
komen te liggen.
* Voor de Amerikanen, zeker die van joodse
origine, blijft Spinoza altijd Baruch heten.
Het zag er toen naar uit dat het voorjaar 2013 zou worden gebracht. Het werd echter later.
In een blog van 14 september 2013 citeerde ik van hem dat hij vond dat er maar eens gestopt moest worden met Baruch en dat Spinoza Benedict genoemd moest worden.
Ik maakte daarbij de opmerking: "We kunnen in het voorjaar van 2014 zien of het hem lukt om op Oxford Bibliographies Online, waar nu Daniel B. Schwartz bij Jewish Studies de bibliografie over Baruch Spinoza verzorgde [cf.] en bij Philosophy nog staat aangekondigd: Baruch Spinoza - Yitzhak Y. Melamed [cf.] om dit om te buigen naar Spinoza, Benedict zoals hij het op zijn CV met zijn indrukwekkende publicatie-overzicht heeft staan [cf.]"
Welnu, sinds ongeveer twee weken
staat in de Oxford
Bibliographies nu ook die welke door Yitzhak Y. Melamed is ingevuld
over - jawel -
Baruch Spinoza.
Ik verwijs daarheen en citeer
alleen "General Overviews: There are many valuable general
presentations of Spinoza’s philosophy. The volumes listed in this
section concentrate on Spinoza’s major work, the Ethics,
though they address other texts as well. Pollock 1966 (first
published in 1880), Curley 1988, and Nadler 2006 are the most
recommended introductions to Spinoza. Guéroult 1968–1974 is the
single most influential work of Spinoza scholarship. Wolfson 1934 and
Deleuze 1992 are important works, though each has its own
shortcomings. Bennett 1984, Della Rocca 2008, and Melamed 2013
represent different generations of Anglo-American scholarship."
Dat we hier twee jaar op moesten wachten... En dat dan het andere hoofdwerk van Spinoza, de Tractatus theologico-politicus, waarover toch aardig wat goede studies te melden zijn, hier gewoon buiten wordt gehouden: Schande!


Reacties
Yitzak Melamed beschouwt zichzelf als de rijzende ster aan het Amerikaanse Spinoza-firmament. Daar is weinig reden toe. Zijn boek uit 2013, een bewerking van een meer dan 10 jaar oud proefschrift, dat hier wordt gebracht als de representatie van de laatste generatie van Anglo-American scholarship, is absoluut waardeloos, pretentieus en zonder enig belang.
henk keizer 09-03-2014 @ 10:05
Henk, ik vrees dat je teveel gelijk hebt. In het verleden zag ik met enige bewondering op naar hoe hij zich in korte tijd een centrale positie had weten te verwerven. En een aantal artikelen en hoofdstukken van hem vond en vind ik briljant. Maar er begint inmiddels wel sprake te zijn van enige opgeblazenheid en arrogantie.
Stan Verdult 09-03-2014 @ 15:08